Vulkaan lopen

30 juli 2018 - Ubud, Indonesië

We werden vannacht om 2 uur al opgehaald met een busje. Eerst heel het dorp langs om anderen op te halen voor we daadwerkelijk op pad gingen.
Er  was een jongen die onze bus aanhield en gewoon ging zitten (duidelijk een paar bintang teveel op). Hij vroeg een aantal keer of hij alsjeblieft 100 meter mee kon rijden omdat hij zo bang was voor de honden. De chauffeur keek hem vreemd aan en vroeg hem de bus te verlaten. Hij bleef zitten en herhaalde  of hij 100 meter meekon en dat hij zo bang was voor de honden. Uiteindelijk begon hij te rijden en zette hem 100 meter verderop af. De jongen bedankte 1000 keer. Het grappigste was toen we hem later zagen lopen en hij nogmaals bedankte er een hond achter hem aan rende.

Daarna hebben we zo'n 1.5 uur gereden. We stopten bij een soort eettentje waar we ieder een gebakken banaan en koffie kregen. Laten we het er maar op houden dat er beter hebben gehad.

Vervolgens weer 20 minuten rijden voor we op een parkeerplaats terechtkwamen. Het was daar zo ontzettend druk dat we er eigenlijk best tegenop zagen. We mochten uit de bus, kregen een ontbijtpakketje met een paar boterhammen en een ei en hebben even staan wachten. Vanuit daar zou de wandeling starten. Maar we werden gevraagd om terug in de bus te gaan zitten. De eerste helft van de wandeling werden we omhoog gereden. Dat was blijkbaar omdat onze gids er nog niet was. Tijdens de busrit omhoog haalde onze chauffeur al toeterend en lachend de andere  wandelaars in.

De wandeltocht omhoog ging over losse stenen. In het donker met alleen een zaklamp is dat nog best een uitdaging! Gelukkig liepen we in een hele lange rij toeristen naar boven waarvan velen er een zaklamp hadden..
Eenmaal boven aangekomen kregen we matjes toegewezen waar we op konden zitten. De zonsopgang was erg mooi. De toch naar beneden ging een stuk beter omdat het licht was. Onderweg een krater gezien van de vulkaan, een gedeelte waar as lag van een eerdere uitbarsting en een hotspring.

Het was een mooie tocht maar we hebben mooiere wandelingen gemaakt. Daarnaast waren we bij die wandelingen meestal met zn twee en, hier met heel erg veel andere mensen. Gelukkig hadden we een gezellige groep waar we mee naar boven liepen. En het feit dat je in het donker op een vulkaan loopt heeft ook wel iets!

Eenmaal terug bij ons guesthouse hebben we nog een paar uur geslapen. Daarna ergens gelunchd en nog een stuk gewandeld. We hadden tenslotte niet Zo ver gewandeld omdat we halverwege de wandeling op de vulkaan werden afgezet met de bus.. We liepen door rijstvelden waar eenden in aan het wroeten waren. Op de terugweg liepen we per ongeluk door een een of ander resort.. We weten in ieder geval zeker dat dat niks voor ons is.

De avond hebben we ingeluid met een paar bintangs en een maaltijd bij een van de warungs. De kookcursus die ik morgen wilde doen zat trouwens vol wat ik erg jammer vind..

Nu weer heerlijk slapen want we hebben het nodig! Morgen als het goed is naar Sanur en daarna met de boot naar een van de eilanden. We twijfelen nog steeds om de laatste dagen door te brengen in kuching, borneo om vanuit daar een paar nationale parken te bekijken.

Foto’s

4 Reacties

  1. Koos:
    30 juli 2018
    Lieve Linda en Olmo
    Om te beginnen prachtige foto`s,dat zal weer een mooie album worden.
    Ocherum die jongen met die hond achter hem aan.
    Dat was zeker wel apart die krater om te zien.
    Dus jullie vinden het samen ook leuker als met meer mensen.
    Dat lekkere eten wat jullie zouden koken kunnen we wel vergeten.
    Veel plezier in Sanur.
    En ik hoop dat jullie niet ziek worden op de boot.(Pepermunt olie)
    Liefs Oma Koosje
  2. Ben:
    30 juli 2018
    Hoi hoi ,om ongeveer. 4 uur de blog,vlog ,binnengekregen,dus ik heb lang genoeg gewacht met reageren.
    Lijkt me een bijzondere ervaring ,zo in het donker met zaklampen naar boven te lopen,en dan beloond worden met een mooie zonsopkomst.
    Ik heb een keer de Vesuvius beklommen,was wel een zware opgave ,maar als je dan boven bent ,word je beloofd met het uitzicht ,plus de blik in de vulkaankrater.
    Dus jullie gaan misschien nog naar Borneo ?
    En nu ga ik een lekker koud bintangetje pakken ,want dat hebben we hier ook nodig met die tropen temperaturen .grt.
  3. Anneke:
    30 juli 2018
    Hey avonturiers
    Maar in elk geval wel een zonsopkomst gezien.
    Wij zaten afgelopen vrijdag helemaal klaar voor de maansverduistering. Mooi niets gezien. Wel duisternis maar niet de mooie bloedmaan die was beloofd.
    Dat etentje komt er volgens mij toch wel. Jullie doen daar genoeg inspiratie op.
    En inderdaad. Prachtige foto’s.
    Tot morgen
    Liefs
  4. Tessa:
    31 juli 2018
    Ik geniet elke keer weer van jullie verhalen, en ook van alle reacties, haha! Wat een mooie foto’s allemaal weer zeg. Jammer dat het zo druk was, maar het ziet er wel prachtig uit

    Ben benieuwd naar wat jullie nog allemaal gaan meemaken.

    Liefs