Scooter en beving
5 augustus 2018 - Nusa Penida, Indonesië
Bij de 'villa' waar we verblijven hebben we ontbeten met een omelet. Daarna de tas ingepakt en een scooter gehuurd. Ik dacht in het begin dat de band erg slap was. We hebben trouwens ook betere scooters gezien. We kwamen er al vrij snel achter waarom de band wat slapper was en de scooter er niet zo mooi uit zag. De wegen begonnen namelijk goed maar na een aantal kilometer zagen we al een paar flinke hobbels en kuilen.
De kilometers daarna waren erg slecht en ik snapte toen waarom de scooter er zo uitzag en de banden zo slap waren. Achterop de scooter werd ik flink door elkaar geschud en een aantal keer flink omhoog gehupst.
Gelukkig hoefden we al vrij snel alleen nog maar wat auto's te volgen die een bepaalde richting inreden. Uiteindelijk kwamen we bij een soort parkeerplaats waar we 5000 rp moesten betalen. Daar kwamen we bij een mooi uitzicht uit. We hebben een stukje rondgewandeld en hebben wat gegeten in een hutje.
Daarna wilden we nog een uitzichtpunt bekijken. Dat lag op ongeveer 7 kilometer afstand van het vorige. We hebben er weer erg lang over gedaan omdat de wegen zo slecht waren. Ik heb nu toch wel last van mn rug van al dat gebups! Het uitzicht was wederom erg mooi!
Omdat het zo lang duurde om van de ene naar de andere plek te komen besloten we terug te rijden naar ons guesthouse. Daar hebben we wat gelezen waarna we zijn gaan eten bij een tentje verderop. Toen we terugkwamen hebben we de tassen alvast ingepakt. Tot we om kwart voor 8 de grond weer voelden trillen. We merkten vrij snel dat dit een heftige aardbeving was. We zijn de straat opgerend waar al wat mensen stonden. Je merkte dat mensen toch wel angstig waren. De beving duurde ongeveer een minuut en alles trilde behoorlijk. Daarna meteen geprobeerd informatie te zoeken maar we konden niet zoveel vinden. We dachten dat het wel mee zou vallen en zijn buiten gaan zitten.
Tot we de eerste berichten kregen via Nederlandse nieuwssites dat er een tsunami waarschuwing was afgegeven. We merkten er niet niet veel van maar sommige toeristen waren er niet zeker van en wilden de berg op. Toen werd gezegd dat er ook bewoners van hier de berg op gingen dachten we, dan gaan we ook maar mee.
We hadden om de scootersleutel gevraagd en wilde vertrekken. Zal je zien, is de benzine op. Natuurlijk nergens benzine te krijgen dus we besloten te lopen. Een auto stopte en vroeg of we achterin wilde. Dat was wel handig. We werden ergens bij een paar huizen afgezet. De man van ons guesthouse kwam vrij snel na ons ook. We hebben wat gewacht en grapjes gemaakt. Daarna hoorden we wat verder stemmen. Bleek dat de Nederlanders van ons guesthouse een stukje verderop stonden. Daar naartoe gelopen en gewacht tot er meer duidelijk was. Via papa hoorden we dat de waarschuwing was ingetrokken.
Omdat we met die auto waren gebracht hadden we geen vervoer naar beneden. De man van ons guesthouse bood aan terug te komen zodat we achterop de scooter konden. We vonden het fijner om samen te blijven en besloten door te lopen. Na tien minuten zagen we twee scooterlampen aankomen. Hij was teruggekomen met een vrouw op een scooter zodat we samen naar beneden konden. Erg lief!
We hebben nog wat nagepraat en we zijn erg blij dat het hier uiteindelijk meeviel. In lombok heeft de beving erg veel schade aangericht lazen we..
De kilometers daarna waren erg slecht en ik snapte toen waarom de scooter er zo uitzag en de banden zo slap waren. Achterop de scooter werd ik flink door elkaar geschud en een aantal keer flink omhoog gehupst.
Gelukkig hoefden we al vrij snel alleen nog maar wat auto's te volgen die een bepaalde richting inreden. Uiteindelijk kwamen we bij een soort parkeerplaats waar we 5000 rp moesten betalen. Daar kwamen we bij een mooi uitzicht uit. We hebben een stukje rondgewandeld en hebben wat gegeten in een hutje.
Daarna wilden we nog een uitzichtpunt bekijken. Dat lag op ongeveer 7 kilometer afstand van het vorige. We hebben er weer erg lang over gedaan omdat de wegen zo slecht waren. Ik heb nu toch wel last van mn rug van al dat gebups! Het uitzicht was wederom erg mooi!
Omdat het zo lang duurde om van de ene naar de andere plek te komen besloten we terug te rijden naar ons guesthouse. Daar hebben we wat gelezen waarna we zijn gaan eten bij een tentje verderop. Toen we terugkwamen hebben we de tassen alvast ingepakt. Tot we om kwart voor 8 de grond weer voelden trillen. We merkten vrij snel dat dit een heftige aardbeving was. We zijn de straat opgerend waar al wat mensen stonden. Je merkte dat mensen toch wel angstig waren. De beving duurde ongeveer een minuut en alles trilde behoorlijk. Daarna meteen geprobeerd informatie te zoeken maar we konden niet zoveel vinden. We dachten dat het wel mee zou vallen en zijn buiten gaan zitten.
Tot we de eerste berichten kregen via Nederlandse nieuwssites dat er een tsunami waarschuwing was afgegeven. We merkten er niet niet veel van maar sommige toeristen waren er niet zeker van en wilden de berg op. Toen werd gezegd dat er ook bewoners van hier de berg op gingen dachten we, dan gaan we ook maar mee.
We hadden om de scootersleutel gevraagd en wilde vertrekken. Zal je zien, is de benzine op. Natuurlijk nergens benzine te krijgen dus we besloten te lopen. Een auto stopte en vroeg of we achterin wilde. Dat was wel handig. We werden ergens bij een paar huizen afgezet. De man van ons guesthouse kwam vrij snel na ons ook. We hebben wat gewacht en grapjes gemaakt. Daarna hoorden we wat verder stemmen. Bleek dat de Nederlanders van ons guesthouse een stukje verderop stonden. Daar naartoe gelopen en gewacht tot er meer duidelijk was. Via papa hoorden we dat de waarschuwing was ingetrokken.
Omdat we met die auto waren gebracht hadden we geen vervoer naar beneden. De man van ons guesthouse bood aan terug te komen zodat we achterop de scooter konden. We vonden het fijner om samen te blijven en besloten door te lopen. Na tien minuten zagen we twee scooterlampen aankomen. Hij was teruggekomen met een vrouw op een scooter zodat we samen naar beneden konden. Erg lief!
We hebben nog wat nagepraat en we zijn erg blij dat het hier uiteindelijk meeviel. In lombok heeft de beving erg veel schade aangericht lazen we..
Nog geen verhaal verwacht na deze spannende dag. Fijn dat het allemaal goed afliep. De hele familie leefde hier mee met jullie. Maar wat hebben jullie veel lieve mensen ontmoet deze vakantie. Zo warm en vol vetrouwen, dat doet me goed. Ik hoop dat de overtocht rustig verloopt.
🤗😘 liefs
Wel heb ik jullie super mooie foto's bekeken en er van genoten .
Gr Greet
Hè Hè Dat was spannend gisteren.
Dan is het wel makkelijk als je constant met elkaar in verbinding blijft.
Ik hoop dat het daar nu rustig blijft.
En dat jullie nog een paar fijne dagen hebt.
Wat zijn de mensen daar bijzonder aardig,en behulpzaam,dat is heel fijn.
Dikke knuffels van Oma
Zo ook voor het thuisfront ,we zaten gistermiddag ook allemaal in spanning ,en dan nog de slechte verbinding dat maakt het er ook niet beter op.
Maar gelukkig is het nu wat rustiger ,en boffen jullie met die lieve mensen daar ,dat zal niet overal z o zijn ,probeer nog te genieten die laatste dagen .
Toy tot tot , Gr.
Je leest wel, dat we met zijn allen met jullie meeleven.Hopelijk blijft het verder rustig,
zodat jullie nog wat kunnen genieten. Wij duimen, dat het goed blijft gaan.
Groetjes van Ed en Miep